Rezerwat przyrody Bielawa

Rezerwat przyrody Bielawa położony jest w otulinie NPK, 1,5 km na południe od Ostrowa na Pobrzeżu Kaszubskim. Pierwsze formy ochrony na tym terenie powstały już w 1977 r. Rezerwat zajmuje powierzchnię 721,41 ha i ma typ torfowiskowy z kopułą torfowiska w zagłębieniu bezodpływowym.

Celem ochrony w tym rezerwacie to przede wszystkim zachowanie torfowiska wysokiego typu bałtyckiego z charakterystyczną roślinnością, stanowiącego ostoję ptactwa wodno-błotnego. Mimo przekształceń siedliskowych spowodowanych działalnością człowieka (odwodnienia, eksploatacja torfu, pożary), obszar ten nadal odznacza się wysokimi walorami przyrodniczymi. Jest ostoją ptaków wodno-błotnych, występują tu cenne gatunki roślin charakterystyczne dla torfowisk wysokich.

Torfowisko wysokie właściwe wytworzyło się w bezodpływowym zagłębieniu terenu, przy decydującym wpływie wód z opadów atmosferycznych. Stałe zabagnienie i związane z tym niedobory tlenu hamowały rozkład obumierających roślin. Ich szczątki w stanie mało zmienionym odkładały się jako torf, zalegając na piaszczystym podłożu. Torfowisko to jest z natury płytkie, pokład torfu przed intensywną eksploatacją tylko wyjątkowo przekraczał 2 m miąższości. Jego odkładanie rozpoczęło się ok. 5 tysięcy lat temu.

Utrzymuje się tu dość liczna grupa gatunków rzadkich, narażonych na wyginięcie oraz gatunków roślin chronionych tj.: woskownica europejska, malina moroszka, przygiełka brunatna, bagnica zwyczajna, wełnianeczka darniowa, rosiczka okrągłolistna, bażyna czarna, jeżogłówka pokrewna czy wrzosiec bagienny.

Obszar Bielawskich Błot jest ostoją ptaków wodno-błotnych o randze krajowej, gniazdują tu m.in. ptaki uznane za zagrożone wyginięciem w Europie oraz zaliczone do cennych w skali Pomorza Gdańskiego: błotniak łąkowy, żuraw (w trakcie migracji jest to miejsce koncentracji żurawi, największe zgrupowania wiosenne wynoszą ok. 800 osobników), sieweczka obrożna, łęczak (jedyne stanowisko lęgowe w Polsce), turkawka, sowa błotna, lelek, krętogłów, skowronek, lerka, świergotek polny, muchołówka szara, gąsiorek, srokosz. Gatunki ptaków szponiastych wykorzystujące Bielawskie Błota jako rewiry łowieckie, prawdopodobnie gniazdujące w pobliskich lasach lub na okolicznych łąkach: trzmielojad, kania czarna, kania ruda, bielik, błotniak stawowy, błotniak zbożowy, jastrząb, krogulec, myszołów zwyczajny, orlik krzykliwy, pustułka, kobuz. W okresie wiosennych migracji na bezdrzewnych wrzosowiskach można zaobserwować duże stada (ok. 30 osobników) polujących na ważki kobczyków, poza tym regularnie zalatują tu pojedyncze, młodociane orły przednie.